عشق

یار من همسر گرفتو عشق من بر باد رفت

                                                  یاد من از یاد برد و با رقیبم شاد رفت

آن همه عشق و امیدو عهدها برباد شد

                                                  آن همه سوزو گدازو اشکها از یاد رفت

با سرود آه من بزم عروسی ساز کرد

                                               با جهیز اشک من بر خانه ی داماد رفت

دلبری پیمان شکست.عاشقی از درد سوخت

                                             مرغکی در دام ماندو شادمان صیاد رفت

باده ی خوشبختیو شادی من بر خاک ریخت

                                             لاله ی امید من پرپر شدو بر باد رفت

آنکه عشقش از ازل با هستیم پیوند یافت

                                          آنکه مهرش تا ابد بر جان من افتاد رفت

  آن نهال نیکبختی آن بهار آرزو

                                          آنکه بود در باغ و رویا خوشتر از شمشاد رفت

آنکه در افسونگری کرد این همه غوغا گریخت

                                           آنکه در عاشق کشی کرد آن همه بیداد رفت

گفتمش پس عشق من

                           با خنده گفت:ای وای ... مرد

گفتمش پس یار من